Marathon du Mont Blanc 2019
Na een jaar hard trainen is het eind juni dan eindelijk zo ver, de Marathon du Mont Blanc in Chamonix Frankrijk. Dit is letterlijk en figuurlijk een wedstrijd op het allerhoogste niveau, én een wedstrijd op de mooiste trails van Europa. Het gehele team – inclusief partners, kinderen en honden – reist af naar Chamonix. Het is prachtig weer en extreem warm. Hoe gaan onze Nederlandse atleten om met deze extreme hitte en de voor NLse begrippen extreme hoeveelheid hoogtemeters? En hoe presteren de atleten van TeamSalomonNL in dit zware, competitieve wedstrijdveld?
SUSAN OP DE 90KM ULTRA
Op donderdag 27 juni komen we allemaal aan in Chamonix. Het hele team inclusief aanhang logeert in 2 prachtige chalets met uitzicht op de waanzinnig mooie en grote Mont Blanc. Er is geen tijd om rustig naar de eerste wedstrijd toe te leven, want Susan van Duijl start de volgende ochtend om 04.00 uur aan haar wedstrijd over 90km en 6.200 hoogtemeters. Om 2.30 uur staan we op. Het is aardedonker, maar wel nog steeds 25 graden. Susan is relaxed en gespannen tegelijk. Hoe gaat haar lichaam het doen? Nog geen 10 dagen terug liep Susan de Scenic Trail over 113km en 17.000 hoogtemeters. Het was de eerste echte wedstrijd na haar hernia operatie en zware revalidatie. Susan werd hier 2de in een heel sterk veld en meteen ook Nederlands Kampioen Skyrunnen! Stiekem voelt Susan deze wedstrijd nog overal in haar lijf, maar ze gaat gewoon van start en ziet wel waar het schip strand. Het is 04.00 uur ‘s ochtends. Ruim duizend hoofdlampen gaan aan, het startschot valt en de lampjes verdwijnen in de nacht. De eerste 10km gaat meteen ook 1.400m omhoog de Brevent op. Wanneer Susan op de top van de Brevent arriveert, komt de zon op, en is ze omringd door een dik pak sneeuw. Wow, wat een moment! Dan door naar Planpraz en La Fregere, ze voelt zich goed en loopt redelijk makkelijk. Maar hoe later het wordt, hoe warmer het wordt. De hitte en haar zware benen spelen haar wel parten. Na bijna 50 km en 3229 hoogtemeters houdt ze het voor gezien. Ze kent haar lijf en ze wilt niets kapot maken. Op dit moment ligt ze 21ste van alle vrouwen.
TIM EN TIM OP DE VERTICAL K
Later die dag, rond 20.00 uur ‘s avonds moeten de twee Tim’s laten zien wat zij waard zijn op de vertical km. Dit is een korte en explosieve wedstrijd over slechts 3,8 km, maar wel 1.000 hoogtemeters! De start is in het centrum van Chamonix, vervolgens gaat het heel stijl omhoog en de finish is boven bij het kabelbaanstation van Planpraz. Vanwege de extreme hitte is de start 2 uur verlaat. Beiden Tim’s zijn van plan te knallen en hopen rond de 40 minuten binnen te komen. Tim van den Broeke gaat eerst van start, op 7 minuten gevolgd door Tim Pleijte. Al snel merkt de eerste Tim dat hij te hard van start is gegaan, zijn hartslag stijgt te snel. Een combinatie van factoren die in deze warme omstandigheden dodelijk is. Hij heeft het echt moeilijk. De ene been moet voor de ander, maar zijn benen voelen na 10 minuten al loodzwaar aan. Bij Tim Pleijte gaat het makkelijker. Hij is rustiger van start gegaan en zijn ervaring helpt hem over het extreem steile en super technische parcours. Vlak onder de finish staat het gehele TeamSalomonNL inclusief aanhang. Met veel ontzag voor de atleten schreeuwen zij de longen uit het lijf. Na 47 minuten komt Tim van den Broeke totaal gesloopt de finish over. Hij wordt 49ste totaal en 34ste in zijn age group. Een halve minuut later finisht Tim Pleijte in een tijd van 40 minuten 15 seconden. Hij wordt daarmee knap 13de totaal en 10de in zijn agegroup! Het hele team is gesloopt, we gaan snel naar ons bedje, want morgen is de start van de 23km al om 08.00 uur.
MICHEL EN TIM OP DE 23KM CROSS
Zaterdag 29 juni: De wekker gaat weer vroeg. Michel Buijck en Tim van den Broeke maken zich op voor de 23km. Snel worden er nog even wat koolhydraten gestapeld en vertrekken we richting de start op het grote Parapanteveld van Chamonix. Dik 2.000 man gaan van start voor een snelle en loodzware race. Het weer is onveranderd warm met wel 35 graden in Chamonix op dik 1.000 m hoogte. Tim voelt zich redelijk nadat hij het gister echt zwaar heeft gehad. Hij gaat voortvarend van start en komt steeds bij de eerste 30 door. De 20 jaar oudere Michel heeft zijn race anders ingedeeld. Hij start rustiger en hoopt in de race te groeien. Via de ‘Live info App’ kunnen alle fans de doorkomst en positie in de race volgen. Halverwege lijkt het met Tim goed te gaan, Michel volgt gestaag op ca 10 minuten. Maar dan bij het volgende waypoint, op de 1.877m hoge Flegere, is het wachten op Tim. Volgens de App had hij er al lang moeten zijn. Na de super zware vertical K van gisteravond valt deze wedstrijd zwaar. De hitte en de verzuring van ca een half etmaal geleden doen hem geen goed. Hij gaat – zoals hij het zelf zegt – ‘helemaal naar de klote’. Het is extreem afzien want hij moet nog een stuk. Dan wordt hij ingehaald door Michel, ook dat doet echt even pijn. Michel voelt zich goed. Hij is in de afgelopen maanden goed gerevalideerd van allerlei blessures en heeft zijn race slim ingedeeld. Als hij op 1 km van de finish een sneeuwbal naar de cameraman gooit en daar zelf nog hard om kan lachen, dan weet je dat Michel echt nog fris is. Met de Mont Blanc als achtergrond komt hij binnen na 3 uur, 5 minuten en 19 seconden, als 83ste overall, en 10de in zijn agegroup. Iets meer dan 6 minuten later komt Tim helemaal gesloopt als 107de overall en 68ste in zijn agegroup binnen. Wél weer met een grote glimlach op zijn gezicht, want Tim blijft altijd vrolijk. Met het hele team gaan we naar beneden om met elkaar te lunchen en vooral te chillen in en rond het zwembad. Dit hebben we verdiend!
SUZAN EN TIM OP DE MARATHON 42 KM
Op zondagochtend 30 juni om 07.00 uur staat de laatste afstand van het evenement op het programma, de marathon over 42 km en 2.780 hoogtemeters. Vanuit het team zijn het Suzan Nieman en Tim Pleijte die hier moeten gaan strijden voor wat zij waard zijn. De start is weer in het centrum van Chamonix, naast de kerk. Het ziet zwart van de deelnemers en toeschouwers. Een bandje speelt mooie Franse chansons, de sfeer is mooi! Tim en Suzan zijn goed weg. Natuurlijk loop Tim harder dan Suzan, maar Suzan doet het erg goed. Zij heeft minder ervaring in de bergen dan Tim. Met haar 2.49.12 op de marathon van Amstelveen heeft ze onlangs wel laten zien echt heel hard te kunnen lopen. Tim is onlangs vader geworden en heeft daardoor minder getraind en minder geslapen. Toch merk je daar bij Tim weinig van. Hij heeft zijn target gezet op 5 uur. Halverwege zie je aan hem dat hij het toch lastig heeft. De hitte is niet te doen. Suzan blijft hard doorlopen, ondanks dat ze erg misselijk is. De overige leden van TeamSalomonNL racen steeds van waypoint naar waypoint om de renners een hart onder de riem te steken. Suzan’s vriend Joshua (inclusief labrador Puck) geeft extra support door hele stukken met haar mee te rennen. In het laatste stuk van la Fregere naar Planpraz gaat Tim helemaal stuk op het valse plat wat hem rest tot aan de finish. De hitte maakt het super zwaar. Elk stukje sneeuw dat Tim tegen komt pakt hij mee ter verkoeling. Hij heeft een niet te lessen dorst, en zit steeds zonder water. Na 5 uur en 4 minuten komt Tim als 69ste overall en 49ste in zijn agegroup over de meet. Helaas 4 minuten later dan zijn doel was, en daar baalt Tim stiekem een beetje van. Suzan is inmiddels ook gesloopt, maar ze blijft door gaan. Na 5 uur en 54 minuten komt zij als 34ste vrouw en 28ste in haar agegroup over de streep. Kapot zijn ze. Kapot zijn wij allemaal. Deze super warme dagen waren zeer intensief en vermoeiend. Maar bovenal fantastisch. Zoals dit team gepresteerd heeft in deze tropische omstandigheden, tussen een zeer zwaar en professioneel deelnemersveld. De support van het team aan elkaar. De gezelligheid. Het evenement. Én last but not least Chamonix. Jullie waren allemaal fantastisch!